Uit vorige geschriften 32 – Onderzoeksrechter Jean-Claude Claeys wil geen verantwoording afleggen

(…)

Vragen staat vrij, antwoorden ook.
Nu is het de beurt aan Nina Van Eeckhaut met verontwaardigde vragen over hoe en waarom.
Onderzoeksrechter Jean-Claude Claeys maakt duidelijk dat hij geen verantwoording heeft af te leggen over de daden van zijn ambt, zeker niet tegenover een advocaat.

Zo wil een gekwelde Nina Van Eeckhaut weten waarom geen andere duistere figuren uit het verhaal rond de dood van Patricia werden voorgeleid.
“Of is het omdat u al een dader had dat u niet verder hebt gezocht?
Is het daarom dat bijkomende onderzoeksdaden niet werden gesteld of geweigerd?”

Waarna het zoveelste gekrakeel losbarst over punten en komma’s.

Voorzitter Steven Van Overbeke:
“Wij hebben die wetten niet uitgevonden.
Als ge daartegen wilt protesteren, ga dan naar het parlement in Brussel, niet in deze assisenzaal.”


De dagvertraging is tot twee uur opgelopen.
De voorzitter vraagt zich af waar het naartoe moet.
“Kunnen we niet afspreken om ons aan de timing te houden, zoals overeengekomen?”


-Nina Van Eeckhaut werpt een voetzoeker.
“Meneer de onderzoeksrechter, ik heb vastgesteld dat u gisteren in de gang stond te praten met mevrouw de procureur en dat u haar een map gaf.”
-Onderzoeksrechter:
“Ik wens daar niet op te antwoorden, meester.”
-Advocaat:
“Maar u ontkent het gesprek niet?”
-Onderzoeksrechter:
“Inderdaad.”
-Openbaar aanklager:
“Er worden alle dagen dossiers overgemaakt.
Wat ik gisteren kreeg, had totaal niets te maken met deze zaak.”

(…)


Na speurders en geleerden, start de doortocht van allerhande volksfiguren.
De Pakistaan Arik Khan, leverancier van het materiaal waaruit dromen worden gemaakt, daagt niet op.
“Huidige verblijfplaats onbekend”.


De Senegalese reus Kissima Lanka (65), gekend in de buurt als Kaaiman, woont in het grote witte huis aan de overzijde.
Het is bij hem dat Patricia zo vaak verbleef.
Hij gebruikte en misbruikte haar.
Ze kuiste zijn woning en deed boodschappen.
Ze kreeg er een beetje geld voor.
Af en toe ook drugs.


Bij deze zwarte sater sleet Patricia haar laatste dag.
Toen ze naar huis kwam, ontstond de fatale ruzie en belandde ze tweeënveertig meter lager.
Door het raam.
Akelig einde na een dag seks, drugs en rock and roll.


Kissima Lanka is al vijfentwintig jaar in België, werkt niet en spreekt geen woord Nederlands.
Justitie moet een tolk Frans-Nederlands laten overkomen uit Antwerpen.
“Ja, we hadden een relatie, maar niet officieel. (…)
Ik belde haar die zaterdagochtend op om zeven uur.
Om mijn huis te komen kuisen, zoals ze zo dikwijls deed.
En dan hebben we seks gehad, ja.”


Deze getuige geloofde dat Patricia zwanger was van hem.
Patricia had het op een briefje geschreven.

Een leugen, zo bleek later.
De vrucht had een witte huid en droeg het DNA van de beschuldigde.
Het kind werd nooit geboren.

(…)


Fragment uit het boek “Er Is Geen Weg Terug”


Lees meer in één van onze vorige boeken…


VORIGE