Uit vorige geschriften 27“Ik twijfel nu of ik haar heb verkracht of seks met haar heb gehad”

(…)

Ditmaal vond Ronald Janssen het beter alles neer te schrijven in een brief.

“Ik weet het nu zeker. Ik heb veel nagedacht.
Ik heb Shana en Kevin in een dolle woede doodgeschoten.
Ik had, verstandelijk gezien, geen enkele reden om hen te doden.
Ik heb het gedaan zonder gevoel en als een machine.
Ik twijfel nu of ik Shana heb verkracht of seks met haar heb gehad.
Bij de verklaringen zaten zo veel waanzinnige beelden in mijn hoofd.
Ik wil de toekomst van mijn kinderen niet kapotmaken en mijn ex Natalie geen pijn meer doen.”

“Over Annick heb ik lange tijd gezwegen.
Tot Stef en Frank (zijn ondervragers, gv) me deden beseffen dat het monsterachtig was om te zwijgen.
Door al die verkrachtingen van vroeger begon ik te denken dat ik Shana ook verkracht had.
Shana en Kevin hebben dit niet verdiend.
Wat ik deed, was buiten proportie.”

(…)


Uit eerdere ondervragingen:

“Ik had geen seksuele motieven om Annick mee naar huis te nemen.
Het gevoel dat Annick naast mij in bed lag, was voldoende voor mij.”

“Ik wilde de slaapkamer schoonmaken en daarom moest ze in de badkamer wachten.
Ik had haar op blauwwitte badkamermatten uit de IKEA gelegd.
Daarvan herinner ik mij dat ik ze gedumpt heb in een kledingcontainer in Diest.”

“Ik veronderstel dat Annick gekneveld was.”
“Ik legde een handdoek over haar hoofd.”
“Ik hield met de linkerhand de handdoek vast en haalde met de rechter met de hamer uit.”

De speurders waren gechoqueerd toen Janssen in het verhoorlokaal recht sprong om alles voor te doen.
Hij ging op zijn rechterknie zitten om zo aan slagkracht te winnen.
“Ik was toen heel koelbloedig.”

(…)


Speurders Eric Carette en Eric Ulenaers verhoorden Janssen ten slotte nogmaals over zijn lange reeks verkrachtingen en aanrandingen.
De onderzoekers haalden minstens twaalf feiten aan die Janssen zich al dan niet herinnerde, maar waarvan sommige aan hem gelinkt konden worden door zijn DNA.

Tussen de verklaringen zaten ook de doodsbedreigingen aan het adres van de belastinginspecteur in Sint-Truiden.
De inspecteur had in 2003 een discussie met Janssen gehad over de bedrijfslasten bij de belastingaangifte.
Daarna werd zijn huis beschoten en zijn auto bekrast.

Een zoon van de inspecteur kreeg dreig-sms’en, en de familie ontving ondertussen een dreigbrief.
Die sms’en bevatten niet mis te verstane taal, zoals “Mama zal krijsen wanneer ze haar gastjes uit het kanaal zal hijsen” en “Keuze zat om mij te amuseren”.

Janssen ontkende eerst maar kon ontmaskerd worden omdat zijn DNA gevonden werd in speeksel op de postzegel.

(…)


Fragment uit ons boek “Ronald Janssen, moord op het Hof van Assisen”


Lees meer in één van onze vorige boeken…


VORIGE