Uit onze vorige geschriften – De donkerste tijden van het katholicisme


(…)

Dagenlang heeft Brugge gewacht op het getuigenis van Hilde, de vrouw om wie Jan op afschuwelijke wijze (door Linda, gv) werd vermoord. Wetsdokter Geert Van Parys had eerder al met professionele precisie aan de volksjury uitgelegd dat het slachtoffer niet meteen dood was.

“Uit de stuwing in de longen kunnen we afleiden dat hij geruime tijd heeft overleefd en verschrikkelijke pijnen moet hebben gevoeld. (…) Op een of andere manier werd alle bloed op het lichaam weggewassen. Dit gebeurde met een product dat hier, in dit gerechtsgebouw, wordt gebruikt om het sanitair te reinigen.”

Hilde zit ongemakkelijk op de getuigenstoel.
Ze voelt honderden ogen in haar smalle rug.
Linda geniet van de ontreddering van Hilde, dat zie je zo.

Hilde kan niet anders dan herhalen wat iedereen al lang weet.
De voorzitter wil het allemaal opnieuw horen.
De afspraakjes, de geile sms’jes, de vrijages op de achterbank, zittend of liggend, het pijpen, het samen uitkijken naar een flat, de onnozele beloften, de ontdekking van de relatie, de woede van Linda en de reactie van de brave echtgenoot van Hilde.
Het klinkt als een gedwongen publieke biecht uit de donkerste tijden van het katholicisme.

Het publiek is voldaan.
De journalisten ook.
Advocaat Annick Alders reageert giftig.
“Er is veel pers in de zaal, mevrouw. Morgen zal er een en ander te lezen staan in de kranten. Misschien best dat u vanavond eerst spreekt met uw man, vooraleer hij al die dingen zal lezen.”

Piet Van Eeckhaut kan zich niet meer bedwingen.
“Ja, de pers van tegenwoordig. Waar gaan we naartoe? Wat hebben ze deze week allemaal durven te schrijven over het slachtoffer? Dat is pure sensatie. De waarheid interesseert de pers niet meer. En bovendien hebben ze een medeplichtige gevonden in een gepensioneerd assisenvoorzitter die baarlijke nonsens uitkraamt, over alles en nog wat. Al wat hij zegt, wordt ongenuanceerd afgedrukt of op de televisie uitgezonden. Het is godgeklaagd.”

De advocaat heeft nog een boodschap voor de onthutste Hilde, die niet weet waar Piet het over heeft.
“U, Hilde, verwijs ik naar die prachtige aria van de vergiffenis tussen man en vrouw, getoonzet door Mozart”

(…)


Fragment uit ons boek “Moord als Enige Oplossing”


Lees verder in één van onze vorige boeken…


VORIGE