Uit voorbije geschriften – In dit huis werd een mens afgeslacht


Fragment uit één van onze vorige boeken

(…)

’s Anderendaags, woensdag 1 oktober 2003, gaat de huiszoeking verder, ditmaal bij daglicht.
Het is snel zonneklaar dat hier, in dit huis, een mens werd afgeslacht en aan stukken gezaagd.
In het kantoortje waar Jan sliep, ziet men overal kleine rode vlekken en spatten.
De moordenaar heeft niet meer de kans gehad om alles schoon te maken.

Men vindt een handboogzaag met bloed- en vleeskleurig weefsel.
Op de zolderkamer zijn rode spatten zichtbaar op de onderzijde van de lattenbodem van het eenpersoonsbed.
Er liggen her en der stukken behangpapier, identiek aan wat in de bilnaad van het slachtoffer werd gevonden.

Rond vijf ’s avonds zit Linda in het kabinet van onderzoeksrechter Bea Vandeputte.
Ditmaal niet voor een babbeltje, maar voor een verhoor.
Gerechtspsychiater Hans Hellebuyck is erbij om Linda te observeren.
Ze ontkent staalhard, maar geeft geen enkel zinnig antwoord op glasheldere vragen.

Het is precies 18.37 uur wanneer ze officieel in verdenking wordt gesteld van moord, waarna de speurders de ondervragingen verderzetten tot diep in de nacht.

Linda blijft zeggen dat ze niets afweet van de dood van haar man en dat zij het niet kan hebben gedaan.
“Om zoiets te doen had ik niet de tijd en niet de kracht”.

Ze laat verstaan dat Jan vijanden had, zoals de echtgenoot van zijn minnares.
Of de vaders van meisjes die Jan zou hebben lastiggevallen.
Of leden van de pinkstergemeenschap die de zondige levenswijze van Jan ritueel wilden bestraffen.

(…)


Fragment uit ons boek Moord als Enige Oplossing


Lees verder in één van onze vorige boeken…


VORIGE