Hasselaar Jacques Vanhouche was als voorzitter tussen 1990 en 2006 liefst 33x het gezicht van het Hof van Assisen Limburg.
Een zachte, gemoedelijke man met een even grote mensenkennis als dossierkennis.
Hij had een passie voor een keurige en authentieke taal en kende bijna alles over de gedichten van Guido Gezelle.
Hij werd al een tijdje ziek gemeld, maar zijn overlijden is toch een schok voor velen, zeker als iemand overlijdt op 1 januari. Omringd door zijn familie.
Laatst zagen we mekaar tijdens de viering van zittingsdeurwaarder Cyriel Lambrix en de publicatie van zijn boek. Er viel heel wat te vertellen over de tijd toen het Hof van Assisen nog op mensenmaat was gemaakt en over onze gezamenlijke treinreizen tussen Tongeren en Hasselt waar Jacques Vanhouche woonde en waar ik overstapte, richting Antwerpen.
Mijn eerste assisenzaak mocht ik in 1990 meemaken bij voorzitter Jacques Vanhouche.
Zijn diepmenselijke benadering zal altijd bijblijven.
Enkel fijne herinneringen.
Oprechte deelneming
Yvan Kielich (Tongeren)
Diep medeleven.
Fijne man.
Deed ooit een assisen met hem (ingevallen voor Lidy, denk ik).
Advocaat Jan Swennen
Mijn eerste assisenzaak mocht ik in 1990 meemaken bij voorzitter Jacques Vanhouche.
Zijn diepmenselijke benadering zal altijd bijblijven.
Enkel fijne herinneringen.
Oprechte deelneming
Patrick Boyen (Genk)
Jacques Vanhouche was een fijne man en een heel goede assisenvoorzitter.
Moniek Vanhex (Diepenbeek)
Geweldige man.
Alweer een monument minder voor het Hof van Assisen.
Cyriel Lambrix
Een fijne mens heeft ons verlaten.
Advocaat Luc Savelkoul
Jacques Vanhouche was een minzame en sympathieke magistraat.
Goede herinneringen aan.
Gloria Jacquet (Boekhout)
Ooo zo jammer.
Hij was een goed en menselijk assisenvoorzitter.
En groot liefhebber van Limburgse vla.