LIT 11 – Moederken, het mooiste gedicht van Guido Gezelle (1888)
Dit boekje heb ik altijd bij me. Mijn kompaan in gerechtszalen, wachtkamers, op treinen en trams of bij moeilijkere momenten.
En telkens brengt het een brokje begrip, troost, berusting of geluk, dwars door de oude taal heen.
LIT 13 – Felix Timmermans ( in 1943) – “In den zondagnanoen ligt er over de streek een grote vaak”
Klein stukje literatuur van 154 woorden over een zomer van toen.
LIT 91 – Willem Elsschot (1923) – “Een Guinness in Dublin gebotteld, zonder gekheid”
Hoe vaak heb ik Willem Elsschot al herlezen?
Honderdmaal?
Nee, met moet méér zijn!
Hij weegt elk woord, elke zin, elk leesteken.
LIT 72 – Aster Berkhof (1949) “… en hij voelde zich een idioot”
De eerste schrijver in deze reeks die nog leeft.
Uw mening is belangrijk voor ons