Opinie – Over onze minister van justitie ….

Joris Van der Aa in Gazet van Antwerpen (zaterdag 18 maart 2023)

De kopstukken van de Antwerpse drugsmaffia vieren nog altijd zorgeloos feest in Dubai, Istanbul, Marrakech of Tanger. Dus wat stelt Vincent Van Quickenborne, onze minister van Nooit Uitgevoerde Uitleveringen voor? Hij wil de drugsbazen die hij maar niet te pakken krijgt eenzaam opsluiten. De jeugd van tegenwoordig heeft daar een figuurtje voor: de facepalm-emoji.

Minister van Vincent Quickenborne is een raspoliticus. Q weet dat de hedendaagse politiek niet om beleid draait, maar om perceptie. Je hoeft maatschappelijke problemen niet echt op te lossen, je moet er vooral voor zorgen dat de publieke opinie gelooft dat je je stinkende best aan het doen bent. Als regering zou je kunnen investeren in voldoende mankracht en middelen voor politie en justitie om de drugsmaffia aan te pakken, maar je kan ook een vetbetaalde topfunctie creëren met een gewichtige naam, zoals de nationale drugscommissaris. Dat helpt de zaak niet vooruit, maar levert wel leuke publiciteit op.

Een plichtbewuste politicus zou investeren in moderne gevangenissen, een slimme politicus reist met zijn gevolg naar Italië en begint voor de camera’s te toeteren dat hij de drugsbazen in maximaal beveiligde gevangenissen wil opsluiten. Klinkt stoer, maar komt nooit iets van in huis want al die drugsbazen genieten van hun vrijheid in de Marokko, Turkije of de Emiraten. De Verenigde Arabische Emiraten, u weet wel, dat wonderlijke gangsteroord waar Ridder Q een uitleveringsverdrag mee heeft afgesloten. De jeugd heeft daar een speciaal icoontje voor: de huilende emoji .

Minister Van Quickenborne profileert zichzelf zonder enige gêne als de grote bestrijder van de drugsmaffia. Naar buiten toe prijst hij de politiediensten voor hun inzet in de moeilijke strijd, maar in werkelijkheid voert Q al maanden oorlog met de politie. Zo sloten de wettelijke vertegenwoordigers van ministers Verlinden en Van Quickenborne een protocolakkoord met de politiebonden over arbeidsvoorwaarden bij de politie, maar Van Quikenborne ontkende achteraf doodleuk dat hij dat akkoord had getekend. Q beweerde ook dat zijn vertegenwoordiger geen mandaat had om het akkoord te tekenen, wat achteraf ook een leugen bleek te zijn. Bij de vakbonden spreken ze daarom over minister Pinokkio.

Het conflict tussen Q en de politie draait in feite om een pensioenregeling die de afschuwelijke naam NAVAP heeft gekregen, de non-activiteit voorafgaand aan het pensioen. Dankzij die regeling kunnen veel politiemensen al op 58 jaar stoppen met werken. Onverdedigbaar in deze tijden – vindt Van Quickenborne – en daar is geen speld tussen te krijgen. De vraag is alleen waarom de minister die NAVAP-regeling bij de politie wil zien verdwijnen, maar ondertussen oorverdovend zwijgt over dezelfde NAVAP-regeling bij ‘zijn’ cipiers? Of bij defensie? En de NMBS?

Is het in deze tijden dan wel verdedigbaar dat cipiers, NMBS-medewerkers of militairen op hun 58ste op rust gaan? Natuurlijk niet, maar een slimme politicus zoekt geen ruzie met stakingsgeile cipiers, treinconducteurs of militairen. En miserie met de flikken?
Ach, dat valt vooral in de nek van collega op Binnenlandse Zaken, Annelies Verlinden.