Uit eigen werk – We schreven het in … 2007 – Over een voorzitter die geen namen kon onthouden
“…Voorzitter Luc Van Leuven houdt niet van rechtspraak met een volksjury. Dat voel je. Hij wordt er nerveus van onder zijn grote snor. Rechters geven niet graag een stuk van hun almacht af. Hij minacht de drie beschuldigden. Het is duidelijk te zien en te horen. Deze beschuldigden laten zich verdedigen door advocaten met enige faam en charisma. Voor Jan Somers is dat Bart Vosters uit Arendonk. “Meester Somers”, zo noemt de voorzitter hem, tot de laatste procesdag. Voor Igor Veys treedt Ann Wellens uit Kalmthout op. De voorzitter spreekt haar aan als “meester Willems” en de beschuldigde noemt hij “Thijs Vigor”. Kris Luyckx en Nadine Maes worden foutloos met hun geboortenaam aangesproken. Alles is nog niet verloren..”
(uit ons boek Moord als Enige Oplossing)
Memories (2) – Blij dat ik het heb kunnen zeggen
Zo van die dingen die een mens soms eens kwijt moet
Lees verder …
Het is ouderwets, ik weet het
Een papieren agenda, ouderwets?
Ik weet het, ik heb dat vaak gehoord.Ik heb geaarzeld, lang zelfs.
Of ik een nieuwe agenda 2021 zou kopen?Is het nog de moeite waard?
Er was eens een oudejaarsavond
Dat rare sfeertje op deze oudejaarsavond.
Niets om vrolijk van te worden
plus het besef dat het verleden voorgoed voorbij is,
zo brutaal.
Lees verder …
Als mijn tand zou kunnen spreken
Ik heb hem moeten afgeven,
na al die jaren,
en na al wat we samen hebben meegemaakt.
Lees verder …
Coronaatjes 12 – “Na mij zal niemand het nog vertellen…”
“… nadat zijn eigen mitrailleur blokkeerde, heeft hij een machinegeweer veroverd op den vijand waarmee hij de eigen bedreigde linies kon verdedigen…”
Coronaatjes (11) – “Sorry Gie, ik ben niet zo goed in die dingen”
Een man, hier uit de straat.
Een vriendelijke man en een vriendelijke vrouw.
En een vriendelijke hond,
maar die was er al een jaar niet meer.
Ziekenboekje (1)
En dan zit je daar, in de grote hal van dat ziekenhuis.
En al die mensen die naar binnen en naar buiten gaan.
Mensen die naar je kijken, zo voelt het aan.
Lees verder …
Johan Platteau, ge kunt er niet kwaad op zijn
Nee, niet Johan Vande Lanotte.
Dat is iemand anders.
We hebben het over Johan Platteau.Johan, een jongen waar ge niet kwaad kunt op zijn.
KLIK
Memories – Omdat 1964 een goed jaar was
Een halve eeuw in een lappenmand,
teruggevonden en past als gegoten
Memories – Het konijn met 3 oren
Ik denk aan dat konijn omdat het schooljaar weer begint en het voetbal ook. Een konijn waar ik veel aan te danken heb.
Memories – Dan kijk je achteruit, niet meer vooruit
Het valt me nu zelf op dat ik vaker achteruit kijk en veel minder vooruit.
Is dat het signaal dat het verleden zwaarder weegt dan de toekomst? Een toekomst die niet meer gemeten wordt in tientallen jaren, maar in handvollen jaren.
Daarom dat vergeten dingen van vroeger me inhalen?
Memories – Ze liggen er en niemand wil ze: kastanjes
Ze zijn vroeg, dit jaar. Het zal te maken met de zomer.
Wie hem kende zal hem nooit vergeten
Had Piet Van Eeckhaut nog geleefd,
het Hof van Assisen zou nog bestaan.
Uw mening is belangrijk voor ons