Wie met het mes vecht, zal met het mes sterven

Het waren de onderburen die telefoneerden naar de eigenaar van het gebouw.
-“We horen al sinds gisterenavond water lopen in de flat boven.”
-“En nu druppelt het water door het plafond naar binnen.”

De eigenaar is gekomen, maar op de bovenflat deed niemand de deur open.
-Met zijn reservesleutel kon hij naar binnen.
-Daar lag Leïla Zahiri (51) dood in de douche, terwijl het water over haar liep.
-Het rook er sterk naar Javel.
-De hulpdiensten merkten dadelijk dat het slachtoffer tientallen steek- en snijverwondingen de borst had.
-Er waren ook sporen van wurging.

Een anoniem telefoontje, dat later niet echt anoniem bleek, wees naar Abdelkader Bouajaja als de dader.
-Hij is/was de “vriend” van Leïla, een moeder van drie volwassen kinderen.
-Bouajaja had de reputatie een geweldenaar te zijn en een zware druggebruiker.
-Hij was eerder al veroordeeld en de politie had 18 interventaties gedaan voor intrafamiliaal geweld.
-Op de telefoon van het slachtoffer stond een berichtje van hem, na de feiten.
-Zo zou men kunnen geloven dat hij niet wist wat er gebeurd was.

’s Avonds vertelde hij aan zijn zoon min of meer wat er gebeurd was.
-“Ik ben naar haar gegaan…”
-“Ik heb alles zo goed mogelijk opgekuist..”

Maar zijn uitleg én zijn alibi klopten niet en hij gaf toe.
-Ze heeft me vernederd.”
-“Ja, maar ik heb dat zo niet bedoeld.”
-“We maakten ruzie, ze sloeg me met mijn sleutelbos en bedreigde me met een mes…”
-“…ik heb een mes gegrepen en heb me verweerd door het mes naar haar te draaien.”
-“Toen ze me aanviel, stond ik klaar om te vertrekken, deur half open, klink in mijn hand.”

Dat bleek niet overeen te komen met allerhande technische vaststellingen en verklaringen.
-De vrouw bleek messteken te hebben gekregen toen ze al op de grond lag.
-Meer dan 30 messteken, dat is te veel om over een opwelling te kunnen spreken.
-“Een duidelijke intentie om te doden”, aldus de motivering.

De onweerstaanbare dwang, het bestaat nog.
-Voor de verdediging pleitte artikel 71-specialist Didier De Quévy de vrijspraak: een man die zo getergd wordt dat hij niet meer weet wat hij doet.
-Een man onder invloed van drank en cocaïne.

Ook uitlokking (art 411) werd gepleit.
-En verworpen want dat enkel als de reactie op agressie onmiddellijk en proportioneel is.
-“… als een ander redelijk persoon op dezelfde manier zou reageren in die situatie.”
-Nee, dat zag de volksjury niet, dus klonk het “schuldig aan doodslag”.

Over de straf werd lang gepleit.
-De verdediging vond 14 à 18 jaar bruto voldoende, om deze en gene redenen.
-De aanklager zag geen verzachtende omstandigheden en bovendien waren de vorige veroordelingen om voor een mildere straf in aanmerking te komen.
-Nathalie Franco vorderde 23 jaar.
-Hof en volksjury maakten er 24 jaar, een understatement.

Assises Bruxelles – van maandag 18 tot en met donderdag 28 oktober 2021 – Beschuldigde: Abdelkader Bouajaja (1972) – Slachtoffer: Leïla Zahiri (1968) – Feiten: Sint-Jans-Molenbeek, appartement Korenbeekstraat – Donderdagavond 3 september 2019 – Doodslag – Zoveelste, ditmaal fatale ruzie – geslagen, 30 messteken in de borst, gewurgd – Voorzitter: X – Openbaar aanklager: Nathalie Franco – Advocaten verdediging: Abdelhadi Amrani, Carine Liekendael en Didier de Quévy – Volksjury: 5 mannen, 7 vrouwen – Arrest: 24 jaar voor doodslag