Uit voorbije geschriften 33 – Zo druppelt het gif van de afgunst, de jaloersheid en de haat

Geplaatst op door

(…)

… dat haar zoon Andy in de zomer van 1997 tijdens een regenbui kwam aanbellen.
“Ik ben de zoon van Maura, ik zou haar willen spreken.”

Andy was toen zestien jaar en opgevoed door zijn grootouders.
Maura had Andy de voorbije twaalf jaar niet meer gezien.
Ze herkende hem onmiddellijk.
Hij had geen nagels en leed, zoals zij, aan een zeldzame erfelijke ziekte die leidt tot vervormde gewrichten, osteoporose en geen of nauwelijks nagels aan vingers en voeten.

Maura probeert veel goed te maken tegenover haar sluwe en leugenachtige zoon.
Andy bespeelt haar schuldgevoelens.
Ze gaan geregeld samen op café, bezoeken eroticabeurzen, trekken samen om reis naar het Griekse Corfu, naar het paleis van keizerin Sissi.
Maura betaalt zijn vertier.
De zoon verzwijgt zijn moeder dat hij na allerhande schunnigheden voorgoed als bejaardenhelper werd geschorst.
Hij is nu taxichauffeur.

Begin 1999 begint Maura een relatie met Gilbert De Mulder.
Hij 52, zij 39.
Gilbert en Maura weten niet veel van elkaars verleden en ze zijn ook niet van plan daarover veel te vertellen.

Gilbert had van 1969 tot 1989 een kruidenierszaak aan de drukke Leopoldstraat in Mechelen.
In 1994 begon hij met een taxibedrijf.

Maura maakt Gilbert wijs dat de lesbische Jacky, met wie ze al jaren samenwoont, haar zus is.
Als Gilbert deze Jacky een jaar later ziet, vraagt hij zich luidop af hoe twee zussen zo verschillend kunnen zijn.
De ene groot en zwaarlijvig, de andere graatmager.
“Een halfzus”, corrigeert Maura hem.
Het bestaan van haar zoon Andy verneemt Gilbert met veel vertraging.

Anderzijds krijgt Maura nauwelijks zicht op de huwelijken, relaties en kinderen en kleinkinderen van Gilbert.

Zijn ex Martine, de stijlvolle moeder van Stefanie, was tijdens haar tweede huwelijk in 2000 in Spanje gaan wonen. Stefanie wilde niet en verbleef veel bij Gilbert.

De Spaanse droom van Martine werd een nachtmerrie en Martine keerde in 2002 naar Humbeek terug.
Stefanie ging opnieuw bij haar moeder wonen.

Een medicijnverslaving en de ziekte van Crohn takelden Martine zichtbaar af, geestelijk en lichamelijk.

Het stoort Maura dat Gilbert zo vaak naar Humbeek trekt om Martine en Stefanie te helpen.
Het is alsof Maura de laatste in de rij komt.

Zo druppelt het gif van de afgunst, de jaloersheid en de haat langzaam in het hart van Maura.
Niemand heeft het in de gaten.
Geen mens die haar ellendige jeugdjaren kent en van de ongeneeslijke innerlijke verwondingen die ze daar heeft opgelopen.

Maura vervloekt Gilbert en zijn dominante trekken.
Ze wil hem raken, diep raken.
Dat kan alleen als zijn dochter Nathalie iets wordt aangedaan, iets ergs.

Ze telefoneert naar haar zoon Andy.
Ze bedenken een plan, een vreselijk plan.
Nathalie moet verdwijnen, voorgoed onvindbaar.

(…)

Fragment, pagina 243, uit “Moord als Enige Oplossing”

(…)

Lees meer in één van onze vorige boeken…

VORIGE