Dossier Mickey Peeters – Dag 6 – Hoezo? Is dan niemand tevreden?

Geplaatst op door


Om 23u20 horen we het:
8 jaar bruto prison voor Steven Van Geel.

En ja, 30 jaar voor de gevluchte Suleyman.

Openbaar aanklager Serge Malefason vorderde 18 jaar prison voor Steven Van Geel, medeplichtig verklaard aan doodslag/doodsteek.

De verdediging had 5 jaar voorwaardelijk voorgesteld.

Om 20 uur luidde het dat Steven Van Geel niet werd vrijgesproken, zoals de verdediging had gevraagd.

De volksjury was om 17 uur in beraad gegaan.

1 = Is Betelguiriev schuldig aan doodslag? Antwoord JA
2 = Is Van Geel schuldig aan doodslag als mededader? NEE
3 = Is Van Geel schuldig aan doodslag als medeplichtige? JA

Aan het eind kwam alles niet goed terecht

Boeiend einde van de zesde procesdag.

Een lange koude dag in een uitgesleten assisenzaal,
met toiletten zonder handdoeken of papier
en met ijskoude gangen.

Dit proces zou er nooit gekomen als Steven Van Geel tijdens de vechtpartij zijn bril (Hans Anders Oostende) niet zou verloren zijn.
Nu werd de bril de kortste weg naar de daders.

Steven Van Geel is schuldig,
maar aan wat?

In een ongeduldige kille zaal
neemt openbaar aanklager Serge Malefeson een opwarming van 75 minuten
om pas dan, met vele herhalingen, scherp en duidelijk tot de kern van de zaak te komen.

Steven Van Geel is mededader
en om deze redenen:
(…) alle voorwaarden mogelijk gemaakt om Mickey te kunnen (laten) doden en de bereidheid om mee te werken.

Zonder de medewerking van Van Geel had Betelguirev nooit Mickey kunnen doden.

Van Geel had het mes bij
en maakte dat Mickey zich niet kon verweren
op het ogenblik dat die zesmaal in zijn rug werd gestoken.

Maakte het geheel van alle gestelde daden de moordende steken mogelijk?
Het begon toch bij het gevecht, door Van Geel uitgelokt?
Of was het Peeters die overmoedig de confrontatie aanging?
Dat moet de volksjury bepalen in haar motivatie.

Volgt een ontleding van de alle screenshots van de videobeelden van de afslachting.
Inderdaad, beide beschuldigden waren aanwezig, min of meer actief.

De andere klok

Kris Vincke,
de 30 kg afgeslankte advocaat van de verdediging blijft erbij,
na een pleidooi van ruim twee uur:
“Er wordt hier veel verzonnen.”
“En veel verzwegen.”
“En veel anders uitgelegd.”
“Justitie maakte een schietschijf van de jonge Steven.”
“Dat maakt mij echt kwaad.”

“Ik hou niet van assisen met al die emoties en show omdat er geen bewijzen zijn.”
“Ge kunt niet anders dan vrijspreken.”

Een vlek op het slachtoffer, spijtig

De advocaat brengt een ander beeld van de dode Mickey Peeters.
“Er was een incident met zijn liefje en ze gingen apart uit.”
“Hij is in Brugge uitgegaan met Lore, zijn andere vriendin.”
“In de uitgaansbuurt is daarover een ruzie geweest.”
“Ook al de problemen nadien zijn het gevolg van de wrijvingen tussen de ex-liefjes.”

“En dat men ophoudt met van Mickey Peeters een heilige te maken?”
“Hij had gedronken en durfde ook geweld gebruiken.”
“Het is Mickey die achter Steven Van Geel is aangegaan, niet omgekeerd.”

Betaald antwoord

En dan nu de replieken.
De advocaten van de familie spelen de verontwaardiging.

“Hoe durft ge zo iets zeggen?…”
“Het is niet gebeurd zoals gij zegt.”

Waarna het eerste verhaal opnieuw wordt opgepoetst.

Het overbodige laatste woord

Van Geel krijgt het laatste woord.

Emotieloos leest hij een briefje voor.
Hij kan niet anders dan zeggen dat hij spijt heeft.
“Ik verontschuldig me bij heel Brugge.”

Volksjury strandde op 7-5 op de schuldvraag over de medeplichtigheid.
Het Hof sloot zich aan bij de 7.
Van Geel stond dus op 1 stem van de vrijspraak.

De aanklager vorderde 18 jaar prison.
De verdediging vond 5 jaar voorwaardelijk zelfs nog te veel.

Steven Van Geel zorgde dan toch voor een verrassing door tijdens zijn laatste woord zijn vraag om een milde straf kracht bij te zetten door te beweren dat twee jaar geleden een kind heeft verwekt en er zorg wil voor dragen.

Een verrassing?
Of een bitter grapje?

Zelfs zijn advocaat Kris Vincke wist het niet.

En wat nu?

In de motivering van schuld en straf lezen we dat Van Geel “opzettelijk en bewust het uitgaansleven van de jongeren in Brugge heeft verziekt.”
De relatief milde straf wordt verklaard door,
zo lezen we,
“zijn disharmonische opvoedingssituatie,
zijn gunstig strafverleden
en het dat hij 5 jaar heeft moeten wachten op zijn proces.”

Voorzitter De Pauw,
met gepakte koffers richting Engeland,
in een kort slotwoord:

“Meneer Van Geel, u hebt hier maandag gezegd dat u niet gestraft kon worden.”
“U hebt gehoord dat Hof en jury daar een ander oordeel over hebben.”
“Er werd een ruim onderscheid gemaakt tussen uw betrokkenheid en die van Betelguiriev.”

“Dat neemt niet weg dat wij van oordeel zijn dat u een zware verantwoordelijkheid draagt in dit verhaal.”
“Een verantwoordelijkheid die moreel nog groter is dan juridisch.’

“U zult nu onmiddellijk kunnen werken aan uw voorwaardelijke vrijlating.”
“De voorwaarden die ze u zullen opleggen, zullen niet van ons komen.”
“Dat is de bevoegdheid van de strafuitvoeringsrechtbank.”
“Het enige advies dat ik u kan geven, is van op te houden van u te wentelen in zelfmedelijden en egocentrisme.”
“En denk altijd aan de puinhoop die u heeft aangericht bij het slachtoffer en zijn familie.”