LIT 55 – Guido Gezelle (1879) – “De Vlaamsche tale is wonderzoet…”

De Brugse priester-dichter,
activist en taalfenomeen
Guido Gezelle
(1830 – 1899)
laat duizenden geschriften na,
samengebracht in honderden boeken
die helaas in ons onderwijs nergens meer worden vermeld
doordat de leraars deze prachtige poëzie ook niet kennen.

Zo verwasemt Vlaanderen
en de Vlaamse volksaard
dag na dag.

Tot er niets meer overblijft.
En er zal ook niemand meer zijn
om er een traan om te laten.


De Vlaamsche tale is wonder zoet

De Vlaamsche tale is wonder zoet
voor die heur geen geweld en doet,
maar rusten laat in ’t herte,
alwaar ze onmondig leefde
en sliep te gaar,
tot dat ze,
eens wakker,
vrij en vrank,
te monde uitgaat heur vrijen gang!

Wat verruwprachtig hoortoneel,
wat zielverrukkend zingestreel,

O Vlaamsche tale
uw’ kunste ontplooit,
wanneer zij ’t al vol leven strooit
en vol onzegbaar schoonzijn,
dat,
lijk wolken wierooks
welt uit uw zoet wierookvat!