Hof van Assisen overleden, Frans Vandersnickt ook (1924-2016)
We worden oud.
Mensen die we gekend hebben sterven, één na één, en almaar sneller.
Het overlijden van Frans Vandersnickt:
symbolischer kan het niet.
Het Hof van Assisen is gestorven, zeg maar vermoord en nu is ook de meest gekende zaaldeurwaarder Frans Vandersnickt overleden.
Eventjes 218 maal was hij in Gent als zaaldeurwaarder de man waar alles rond draaide: de bewijsstukken, de getuigen, de juryleden, de media, de advocaten, de magistraten.
De hele dag en in Gent ook vaak ’s nachts met die late zittingen hadden ze Frans nodig.
Het had anders en mooier gekund
Ik moet zélf wel heel oud zijn want ik was erbij toen ex-rijkswachtadjudant Frans Vandersnickt uit Berlare in 1990, kort na zijn oppensioenstelling als gendarme, hier als deurwaarder-ter-rolle aan een tweede loopbaan begon.
Hij deed die functie niet alleen voor het Hof van Assisen maar ook voor de Kamer van Inbeschuldigingstelling en soms voor het Hof van Beroep.
Hij heeft dat gedaan tot in oktober 2011, goed voor 218 assisenprocessen.
Nooit heeft iemand meer en beter gedaan en nooit zal iemand dat nog presteren.
Frans is NOOIT één dag ziek geweest en is NOOIT één dag weggebleven.
In oktober 2011 werd hij door die vreselijke bureaucratie van Justitie als een hoop vuil aan de gevel van het glazen gerechtsgebouw gezet.
De advocaten die toevallig op zijn laatste proces waren, moesten nog haastig enkele dankwoorden verzinnen.
Het smerigste was dat Justitie Frans liet geloven dat hij ten allen tijde nog kon invallen, maar dat is niet gebeurd.
Zijn opvolger, een bakker-met-pensioen, bleef op post en Frans drong niet meer aan.
De Tijd van Toen en Frans
We behouden schitterende herinneringen aan Frans Vandersnickt die, ik besef het, qua leeftijd mijn vader had kunnen zijn.
Vele gesprekken gehad tijdens de urenlange deliberaties van de volksjury, in Gent vaak ’s nachts.
Frans had zijn gedacht over hoe de westerse samenleving bezig was tenonder te gaan en aan wat en hoe de laatste ministers van Justitie de boel verknoeiden.
Frans heeft gelijk gehad.
Dat wisten we toen al.
Ons medeleven hier aan zijn zoon Ides, die zelf ook een mooie loopbaan bij de rijkswacht opbouwde vooraleer ook de gendarmerie in een potpourri werd gestoken en verdween.
Volgens Frans – en Frans niet alleen – “de grootste stommiteit” ooit.
R.I.P. Frans Vandersnickt
Begrafenis – donderdag 1 september – Zwijnaarde – hoofdkerk
– Bij het overlijden van Frans Vandersnickt – “Ik heb jaren met Frans samen gewerkt op vele assisenzaken, eerst als rijkswachter en dan als politieinspecteur. – Frans was een zalige mens om mee samen te werken. Tijdens onze soms zeer lange dagen op het Hof van Assisen hebben we samen toch leuke dagen gehad. – Ik vind het zeer triestig van Justitie dat men zo een correcte mens op een dergelijke manier aan de deur zet. – Het gaat je goed, Frans, we zullen je missen.
Ides Vandersnickt meldt ons via Facebook
Ik bedank u nogmaals voor hetgeen jij hebt gedaan om mijn vader met de juiste bewoordingen een plaats te geven waar hij recht op had. – Ik ben fier op mijn vader en bovendien zeer gelukkig voor de mededeling en foto’s in de kranten. – Nogmaals dank in naam van mijn moeder, die ik vrijdag naar de spoed heb moeten voeren.
Gilberte Bracke (Gent-Dampoort)
Ik leef echt mee met de familie van Frans Vandersnickt.
Wie hem kende, kon niet anders dan hem een warm hart toedragen.
Nostalgische herinneringen aan zaaldeurwaarder Frans en het Hof van Assisen in Gent.